Kurucu Devlet başkanı olan ve İstiklal Savaşının önderi Rahmetli Mustafa Kemal Atatürk döneminin parlaklığı ve vizyonunu sonrasında Rahmetli Atatürk’ün kurucusu olduğu parti tarafından yönetilen ülke önce içine kapanmış ve Dünya gelişimine kapatılması sonrasında ise Atatürk’ün vizyonuna aykırı olarak Gelişmiş Ülke sınıfına maalesef yükselememiştir.
Sonraki yıllarda Demokrat parti ile bir ivme ve dışa açılma yaşanmış ise de, ülkedeki Askeri ve Bürokratik vesayet sistemi, Darbeler ile ülkenin gelişimini engellemiş ve tüm kazanımların boşa gitmesine sebebiyet vermiştir.
83 sonrası serbest seçimlere geçilmesi ile birlikte Rahmetli Özal’ın işbaşına gelmesi ile birlikte ülke serbest piyasa ekonomisi ile atılım yapmaya başlamış, sonrasında yaşanılan engellemeler olsa da 1990 yıllardan sonra artık Ülkemiz gelişen Sanayi ile birlikte artık gelişmekte olan ülke sınıfına geçebilmiştir.
90’lı yılların sonlarındaki kaotik ortamda Ülkedeki seçmenin siyasetin başıbozukluğu canına tak etmiş ve sistemin düşman gördüğü bir partiden gelen ve önderliğini Recep Tayyip ERDOĞAN’ın yaptığı İslamcı kökenden gelen bir partiyi işbaşına getirmiştir. Askeri ve Bürokratik Vesayet halkın tercihini kabullenmemiş ve ülke bir çok badire atlatmak zorunda kalmıştır.
15 Temmuz 2015 darbe teşebbüsü sonrasında, ülkedeki siyasi yapı tekrar değişikliğe gitmiş ve Türkiye’ye özgü bir başkanlık sistemine geçilmiştir. Başkanlık Sistemine geçildikten sonra da Tayyip Erdoğan hem 2018 hem de 2023 yıllarındaki C. Başkanlığı seçimini kazanarak artık sistem değişikliğini kalıcı hale getirmiştir.
Demokrasilerin en önemli özelliği halkın iradesidir. Halk iradesini gerçek anlamda tatbik edilmemesine rağmen, eski dönemlerdeki kaotik ortamın oluşmaması için bana göre eksik başkanlık sisteminin devamı yönünde kullanmıştır. Ve 2023 seçimleri halkın bu sistemden geri dönmeyi kabullenmeyeceğini açıkça ortaya koyduğunu göstermiştir. Öyleyse bu sistemin eksikliklerini tamamlama dönemi de gelmiş olmaktadır.
Önce bu sistemin bize göre eksikliklerinin teşhisi gerekmektedir.
Demokraside asıl olan halkın doğrudan seçime katılmasıdır. Yani temsilcilerini bizzat seçmesidir. Mevcut sistemde C. Başkanlığı ve Muhtarlık halkın doğrudan seçimine katıldıkları seçimler olup, diğer seçimler ise siyasi partiler kanununun verdiği yetkiyi kullanan Parti genel merkezlerinin belirleyerek yapmış olduğu sıralamalar sonucu seçilen kişileri belirlemektedir. İşin özü, milletvekili seçimi, belediye başkanlığı seçimi, Belediye Meclis Üyeliği seçimi ve İl Genel Meclis Üyeliği Seçimi halkın doğrudan temsilcilerini seçtiği seçimler sayılamaz.
Görünürde bu seçimler sonucu seçilen kişiler, halkın seçtiği kişiler olsa da aslında Parti Genel Merkezlerinin ATADIĞI KİŞİLERDİR. Halk sadece, bu atanan kişilere ONAY VERMEKTEDİR. Oysa ki son 20 yılında bizzat bulunduğum seçimlerde Türkiye’de hiçbir seçim bölgesinde halkın temsilcilerinden memnun olduğunu görmedim, Halk genel merkezlerin kendilerine dayattığı isimlere tepkili, ama partisine veyahut partisinin liderine aidiyetinden dolayı oy veriyor.
Demokrasilerin en önemli organı YASAMA ORGANIDIR. Yani yürütmenin işlerini nasıl yapacağı, Yargının adalet dağıtmasını sağlayacak yasaları yapması gereken yasama organıdır. Bu kadar önemli bir kuruma halkın seçtiği temsilcilerin gerçek temsilciler olması gerekmektedir.
Türkiye de yasama organı TÜRKİYE BÜYÜK MİLLETVEKİLİ MECLİSİDİR. Bu meclise seçilen milletvekillerinin seçimine doğrudan halk karar vermelidir. Bunun sağlanması içinde nasıl ki C. Başkanlığı seçiminde iki turlu seçim var ise, milletvekilliği seçiminde de iki turlu dar bölge seçim sistemi veyahut daraltılmış bölge seçim sistemine geçilmesi halinde halkın temsilcilerinden oluşan güçlü bir yasama organından söz edebiliriz.
Özgürlüklerin kapsamını daraltan veyahut genişleten, devletin işleyişini belirleyen, neyin suç olup olmadığına karar veren kanunları yapan bu en önemli organın seçiminin özgürleştirilmesi gerekmektedir. Sonrasında sırası ile Belediye Başkanlığı, Belediye Meclisi ve İl Genel Meclisi seçimleri de iki turlu dar bölgeye göre yapılabilir.
İşti o zaman bu ülkede demokrasiden, özgürlükten ve halkın iradesinin sandığa yansıdığından bahsedebiliriz. İşte o zaman siyaset havuzu temizlenip, yeni gençler, geleceği parlak insanlar, ufku açık, ülkeyi yarınlara taşıyacak kadrolar siyasete girip, ülkenin yönetimine talip olacaklardır. İşte o zaman Parti genel merkezlerinin değil, teşkilatlarının ve en önemlisi halkın dediği olacaktır.
Ülkenin geleceği, başkanlık sisteminin bu eksikliğinin giderilmesine bağlıdır. Tüm Ülke bir araya gelerek bu eksikliği gidermemiz ve ülkenin geleceğini sağlama almamız gerekmektedir.
Ülkenin geleceği, gençlerin siyasete girip, siyasete vizyon katmalarına bağlıdır. Bunun içinde Başkanlık sistemi sonrasındaki tüm seçimlerin yapılış şeklinin düzeltilmesine bağlıdır. Bunlar gerçekleşmez ise aynı tas aynı hamam kendi kendimize söylenir dururuz.
Gelecek gelmelidir,
Geleceğin gelmesi için gayret göstermeliyiz,
VE
Gelecek gerçekten gelmelidir,
ÖYLE İSE
Gelecek gerçekten gelecek mi?
Selam ve Dua ile
YAZAR HAKKINDA ;
AHMET KÖSE, 1968 Kdz Ereğli Doğumlu olup, Sırası ile Nimet İlkokulu, Kdz Ereğli İmam Hatip Lisesi ve İstanbul Hukuk Fakültesini bitirmiş, 1992 yılında İstanbul Barosuna kayıtlı olarak başladığı Avukatlık mesleğini, 2001 yılından beri Zonguldak Barosuna kayıtlı olarak Kdz Ereğli’de sürdürmektedir.
2004-2009 yılları arasında Zonguldak İl Genel Meclis Üyesi olarak görev yapmış olup, 2004-2019 yılları arasında Kdz Ereğli İlçe Seçim Kurulu Üyeliği de yapmıştır. Çeşitli STK’larda ve derneklerde görev yapan yazarımız, bir dönem Kdz Ereğli Hukukçular Derneği başkanlığı yapmış olup, halen Zonguldak Arabuluculuk Dernek Başkanlığı da yapmaktadır.
